addthis κουμπιά κοινής χρήσης στο FacebookFacebookFacebookShare στο TwittertwitterTwitterShare στο PinterestPinterestPinterestShare στο MoreAddThismore5
Δεν υπάρχει ένα πιο ζεστό και πολύ πιο συζητημένο θέμα στο κτηνιατρικό των μικρών ζώων από το θέμα των εμβολιασμών. Με διαφορετικούς κτηνιάτρους και διάφορες πολιτικές οργανώσεις στον τομέα της κτηνιατρικής που έχει διαφορετικές συστάσεις, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και πολλών κτηνιατρικών σχολείων σε ολόκληρη τη χώρα, μπορεί συνήθως να προκαλέσει σύγχυση για έναν κηδεμόνα ζώων που ο εμβολιασμός πρέπει να πάρει για το κατοικίδιο ζώο τους σκύλο ή γάτα τους , καθώς και πόσο συχνά πρέπει να επαναληφθούν αυτοί οι εμβολιασμοί. Θα προσπαθήσω να ρίξω λίγο φως σε αυτό το πολύ συγκεχυμένο θέμα για τον ιδιοκτήτη σκύλου κατοικίδιων ζώων και γάτας.
Όπως και με τη δική μου τεχνική για την κτηνιατρική, προσωπικά πιστεύω ότι απαιτείται μια εξατομικευμένη τεχνική σε αυτό το θέμα για κάθε κατοικίδιο ζώο. Ο κίνδυνος έκθεσης σε μια συγκεκριμένη μολυσματική ασθένεια, καθώς και πόσο σοβαρή είναι η λοίμωξη (νοσηρότητα/θνησιμότητα), όσον αφορά τον κίνδυνο για την υγεία σε ένα ζώο είναι πάντα οι δύο πολύ κρίσιμες πτυχές που εξετάζω. Επιπλέον, θα εξετάσω επίσης πόσο καιρό υπάρχει εμβολιασμός στην αγορά και αν έχει πραγματικά μελετηθεί για μακροπρόθεσμη ασφάλεια, η οποία κατά τη γνώμη μου πολλοί εμβολιασμοί δεν έχουν εξεταστεί επαρκώς για μακροπρόθεσμη ασφάλεια, ειδικά όταν επαναλαμβάνεται σε ετήσια ή πολύ πιο συχνή βάση.
Τα περισσότερα κράτη απαιτούν να εμβολιαστούν τα σκυλιά για τη λύσσα από έναν εξουσιοδοτημένο κτηνίατρο και πολλά κράτη απαιτούν επίσης από τις γάτες να λαμβάνουν εμβολιασμούς λύσσας. Μετά τον αρχικό εμβολιασμό ενός έτους (που προσωπικά δεν προτείνω έως ότου το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ώριμο σε ηλικία 6 μηνών) οι εμβολιασμοί της λύσσας σε πολλά κράτη είναι συνήθως καλές για τρία χρόνια από το νόμο, αφού ενυδατώθηκαν σε ένα έτος ηλικία. Οι μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη τώρα που θα καταδεικνύουν πολύ πιθανό ότι η ασυλία στον εμβολιασμό της λύσσας είναι καλός για τουλάχιστον 5 ή 7 χρόνια. Ωστόσο, προς το παρόν πρέπει να ακολουθήσουμε σίγουρα το νόμο σχετικά με αυτόν τον εμβολιασμό, δεδομένου του κινδύνου δημόσιας υγείας της λύσσας.
Ωστόσο, εάν ένα ζώο έχει χρόνια ιατρική ή υγεία, η οποία θα μπορούσε να επιδεινωθεί ή να επιδεινωθεί από τον εμβολιασμό της λύσσας, πολλά κράτη θα επιτρέψουν μια ιατρική απαλλαγή από έναν εξουσιοδοτημένο κτηνίατρο σε αυτό το κράτος σε μεμονωμένη βάση κατοικίδιων ζώων. Όσον αφορά τους άλλους εμβολιασμούς, κατά τη γνώμη μου, πολλά από αυτά δίνονται με πάρα πολλά ιικά/βακτηριακά συστατικά σε μία ένεση και πολλοί κτηνίατροι δίνουν συνήθως δύο ή τρεις συνδυασμούς εμβολιασμούς ταυτόχρονα. Ειδικά σε παιχνίδια και μικρότερες φυλές, βρήκα ότι αυτή η πρακτική αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο όχι μόνο για βραχυπρόθεσμες αντιδράσεις οξείας εμβολίου, αλλά και μακροπρόθεσμη βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα, εκτός από την συχνά ενεργοποίηση χρόνιου προβλήματος υγείας σε ευαίσθητα κατοικίδια ζώα. Οι εμβολιασμοί δεν πρέπει να δοθούν απολύτως σε περιόδους συναισθηματικού, σωματικού ή ορμονικού στρες, όπως όταν ένα θηλυκό ζώο βρίσκεται σε θερμότητα, καθώς και γύρω από την εποχή μιας χειρουργικής επέμβασης κατά τη γνώμη μου. Και σίγουρα δεν πρέπει να δοθούν όταν ένα ζώο έχει οξεία ασθένεια.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η κανονική συμβατική συμβατική πρακτική είναι να δώσουν κουτάβια και γατάκια πολλαπλούς ιούς εμβολιασμούς κάθε λίγες εβδομάδες ξεκινώντας από ηλικία 3-4 εβδομάδων, μέχρι 4-5 μηνών και στη συνέχεια επαναλαμβάνοντας αυτή την πρακτική ετησίως των ζώων ΖΩΗ. Όπως έγραψαν ο Schultz και ο Phillips πριν από πολλά χρόνια στην τρέχουσα κτηνιατρική θεραπεία του Kirk (ένα κείμενο που διδάσκεται σε πολλά κτηνιατρικά σχολεία), ο ετήσιος εμβολιασμός για τις βασικές ιογενείς ασθένειες είναι ιατρικά περιττός και είναι μια πρακτική που στερείται “επιστημονικής εγκυρότητας”. Η ασυλία σε πολλούς βασικούς ιούς όπως το Parvo ή το Distemper διαρκεί εδώ και χρόνια στη ζωή του ζώου. Παρόλο που το πρώτο διεθνές συνέδριο κτηνιατρικών εμβολίων και διαγνωστικών που πραγματοποιήθηκε στο Κολλέγιο Κτηνιατρικής στο Ουισκόνσιν πριν από 12 χρόνια (το 1997) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διάρκεια της ασυλίας είναι πιθανό περισσότερο από 5 χρόνια για κλινικά κρίσιμα εμβόλια ζώων συντρόφου, πολλοί κτηνίατροι είναι Ακόμα συνηθισμένα πάνω από τον εμβολιασμό τόσο κουτάβια/γατάκια και ενήλικα/ανώτερα σκυλιά και γάτες.
Οι προαιρετικοί εμβολιασμοί όπως η λεπτοσπήρωση και ο εμβολιασμός του Lyme σε σκύλους και η λευχαιμία των αιλουροειδών και ο εμβολιασμός του FIV σε γάτες δεν είναι επίσης γενικά αποδεκτές ως ασφαλείς και/ή αποτελεσματικοί από πολλούς. Τα αποδεικτικά στοιχεία προέκυψαν τα τελευταία χρόνια ότι ο εμβολιασμός ήταν μια σημαντική πτυχή στην ανάπτυξη τόσο της επιδημίας αυξήσεις των αυτοάνοσων ασθενειών, των επιληπτικών κρίσεων, των συμπεριφορικών και των ορμονικών διαταραχών και του καρκίνου που παρατηρείται στα νεαρά και νεότερα κατοικίδια ζώα. Έχω διαβάσει ακόμη και τα χαρτιά ότι τα στοιχεία χαρτιού που αναφέρονται γενετικές αλλαγές έχουν συμβεί σε οικογενειακά κατοικίδια ζώα στο επίπεδο του DNA τους λόγω της διαδικασίας του ιού πάνω από τον εμβολιασμό πάνω σε πολλές γενιές σκύλων και γάτων. Όσον αφορά τη μεταδιδόμενη ασθένεια των ψύλλων και των σημειώσεων, σίγουρα χρησιμοποιώντας είτε συμβατικά τοπικά φάρμακα ψύλλων/τσιμπούρι, όπως το Frontline Plus, ADΤο Vantage II, ή πολύ πιο φυσικές εναλλακτικές λύσεις, προσφέρει καλύτερη ασφάλιση κατά των μεταδιδόμενων ασθενειών από τον εμβολιασμό από οποιονδήποτε εμβολιασμό κατά τη γνώμη μου.
Ανεξάρτητα από το τι αποφασίζει ένας φύλακας ζώων, αυτό το θέμα “κτηνιάτρου ευαίσθητο” πρέπει να συζητηθεί μεταξύ του πελάτη και του κτηνιάτρου για το καλύτερο για το μεμονωμένο κατοικίδιο ζώο τους και ένας φύλακας ζώων πρέπει σίγουρα να παρέχεται με τόσο πολύ ακριβείς και αμερόληπτες πληροφορίες σχετικά με αυτό το ζήτημα όσο το δυνατόν , στο Buy για να κάνουν επίσης ενημερωμένη μια απόφαση σχετικά με τους εμβολιασμούς τα οικογενειακά κατοικίδια ζώα τους χρειάζονται πραγματικά. Το προϊόν VETRI-DMG υγρό είναι τυπικά πολύτιμο κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού και στις επακόλουθες 10-14 ημέρες μετά τον εμβολιασμό όχι μόνο για τη βελτίωση της ανοσολογικής δράσης σε έναν εμβολιασμό, αλλά για να βοηθήσει στη διαμόρφωση της δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος, έτσι ώστε η πιθανότητα αντιδράσεων εμβολιασμού να είναι μειώθηκε.
Υγεία κατοικίδιων ζώων